In 2017 veranderde mijn leven voorgoed. Mijn tweede zoon, een gezonde, levendige jongen van net twee jaar en zes dagen, overleed plotseling aan een agressieve streptokok. Van de ene op de andere dag was hij er niet meer. Mijn wereld stond stil, terwijl de rest van de wereld gewoon doordraaide. Vanaf dat moment begon de rouw, intens, rauw en allesomvattend.

Jarenlang heb ik gevochten om weer te kunnen genieten van het leven. Ik had mijn zoon beloofd dat ik iets van mijn leven zou maken. Hij kreeg maar 2 jaar en 2 dagen... ik kreeg veel langer. Ik weet zeker dat als ik mijn tijd niet positief zou invullen, hij daar heel boos om zou zijn. Mij is die tijd wél gegeven, en ik wilde die benutten en mijn belofte nakomen.

Het was keihard werken om zover te komen dat ik weer kon genieten. Ondanks de voorspellingen van professionals dat ik hier altijd mee zou blijven worstelen, heb ik mezelf daar niet bij neergelegd. Ik ben nooit gestopt met werken, maar ben werk gaan doen dat me energie geeft en dat ik leuk vind. Dat bleek mijn gouden sleutel.

Inmiddels ben ik zover dat ik bijna alles weer kan. Ik draai weer volop (muziek)projecten en events die me aan het hart liggen. En daarnaast is er iets nieuws ontstaan: mijn formule om mensen verder te helpen met hun rouw. Steeds vaker kreeg ik de vraag: “Hoe doe je dat?” of “Ik zou dat nooit kunnen.” Die vragen gaven me het besef dat ik iets in handen had wat anderen kon helpen.

Rouw bestaat in alle vormen en maten. Niemand beleeft het hetzelfde. Maar de vraag blijft altijd: hoe kom je verder? Hoe werk je met iets dat zoveel pijn doet, dat je het liefst zou willen overslaan of wegduwen? Wat ik heb geleerd: er zijn ook lichtere, minder zware manieren om met rouw om te gaan. En stapje voor stapje kom je vooruit.

Via Fortis Anima wil ik zoveel mogelijk mensen begeleiden om ook weer vreugde in het leven te ervaren en sterker terug te komen dan ooit.

Met mijn bedrijf breng ik drie dingen samen die mij het meest dierbaar zijn: projecten vol verbinding, muziek en het begeleiden van mensen in hun rouwproces. Alles wat me raakt, voedt en kracht geeft. Ik kijk ernaar uit om te zien wat dat nog meer gaat brengen.

Mariska